Slaapproblemen. Variërend van niet in kunnen slapen, niet door kunnen slapen of gewoon veel wakker liggen. Veel mensen hebben er mee te maken en ervaren dat met name het niet goed uitgerust uit bed komen grote invloed heeft op hun totale functioneren. Vanuit een orthomoleculair perspectief bekeken zijn er diverse factoren die invloed hebben op goede slaap. Want wie wil er nu moe uit bed komen?

We zetten ze in dit BLOG eens op een rij.

Stress

Stress is waarschijnlijk de grootste boosdoener als het gaat om slaapproblemen. Want stress betekent dat het lichaam in de fight and flight modus terechtkomt. Dit betekent per definitie een verhoging van adrenaline en bijbehorend cortisol. Dit verstoord, zoals we verderop zullen zien, eerst al het bioritme: het natuurlijke lichamelijke ritme van dag en nacht. Daarnaast maakt adrenaline ons over-actief op momenten dat dit feitelijk niet nodig is. Het lichaam komt hierdoor niet in een ontspanningsfase en schakelt dus ook niet over naar de nachtelijke herstelfase. We komen moe uit bed en slepen ons door de dag.

De wetenschap dat ‘je door de dag heen slepen’ op lichamelijk niveau de stress geeft waar je in de nacht last van hebt voelt voor velen als onmacht. Want waar moet je beginnen? In veel gevallen is verhogen van de lichamelijke draagkracht het eerste waar naar gekeken kan worden. Daarnaast is het goed om te kijken naar de balans tussen inspanning en ontspanning. Want ook al staat je leven op de kop: er zijn altijd opties om het leven te onderzoeken en door te observeren punten te vinden die winst geven. Al zijn ze nog zo klein.

De grootste valkuil is dat iemand meer energie krijgt en niet tevens werkt aan het krijgen van overview op het leven. Want dan ligt een verdere uitputting op de loer in de vorm van een burn–out of uitputting op mentaal/emotioneel niveau. En dan ben je verder van huis.

Verstoring van de neurotransmitters

Ondanks de vermoeidheid en de overmatige behoefte aan rust komt de slaap niet, of maar heel kort. De gedachten nemen de overhand en gaan met ons op de loop. Dit beschrijven velen ook als het ‘malen’ in de nacht waarbij het denken niet meer tot rust komt. Over langere periodes betekent dit een toename stress waardoor het probleem van de slaapproblemen zich lijken te verergeren.

Onderliggend probleem is vaak dat het lichaam van een natuurlijk adaptief vermogen de neurotransmitters op een andere manier gaat aansturen. Een goede zaak wanneer je korte tijd moet rennen en vluchten en daarna relatieve periodes van rust krijgt. Zoals vroeger toen we leefden in de tijd van de jagers en verzamelaars. Deze natuurlijke aanleg is echter niet geschikt voor de langdurige perioden van stress in onze moderne tijd.

Het in kaart brengen van de werking van neurotransmitters, coachen en het ondersteunen met specifieke supplementen biedt in de praktijk voor velen een mogelijkheid om de balans weer te vinden en minder moe uit bed te komen!

Het BIO-ritme: ik kom al moet uit bed!

Ons lichaam heeft een eigen bioritme van dag en nacht. De belangrijkste stof die hier aan gekoppeld is is cortisol. Deze gaat als een golfbeweging mee met het ritme van de dag. Stijgt in de ochtend en wordt lager in de avond. Het doel van de natuur is om ons in de uitloop van de dag ons lichaam gereed te maken voor de nacht, de herstelfase. Het is met name de herstelfase die bij slaapproblemen verstoord raakt.

Een van de meest bekend invloeden op cortisol is blauw licht. Geen wonder dat de hemel ons daar overdag voldoende van aanbiedt! maar later op de dag is blauw licht ook een stimulans op momenten dat ons bioritme van nature richting rust beweegt. Dit is er de reden van dat veel mensen baat hebben bij het vermeden van TV-kijken, laptop- of Ipad-gebruik in de laatste uren voor het slapen gaan.

Hiermee daalt de cortisolspiegel en krijgt melatonine de kans uw slaap te bespoedigen. Het op vaste tijden slapen, de laatste uren prikkelarm doorbrengen en zeker 2 uren voor het naar bed gaan niet meer eten, zijn opties om te proberen of de slaapkwaliteit verbeterd.

Actief ritme creëren is in mij opinie de beste optie de nachtrust te verbeteren en niet meer moe uit bed te komen. Het vergt echter ook de meeste discipline omdat veranderingen tot stand komen door verandering van patronen. Neem er dus de tijd voor om het te ervaren. (4 weken)

Slaapproblemen bij chronische ziekteprocessen

Regelmatig zie ik mensen in de praktijk met klachten van vermoeidheid die zonder het te weten een actief immuunsysteem hebben. Vaak is er in deze situatie sprake van PVS-klachten: ge-heractiveerde immuun-response die na het doormaken van een periodes van ziekte opnieuw oude ziekteprocessen opstarten. De bij deze response betrokken organen kunnen aanleiding zijn voor een verstoring van de nachtrust.

Want volgens de orgaanklok, die we kennen uit de Chinese geneeskunst, heeft ieder orgaan een dagelijks ritme. Een orgaan als de lever heeft bijvoorbeeld midden in de nacht zijn actieveste fase. Een verstoorde lever kan zo midden in de nacht een metabole verandering geven waar we wakker van worden. De herstelfase verstoord en we komen moe uit bed.

Vaak wakker rond de zelfde tijd: dan is er met grote mate van waarschijnlijkheid een verstoring in een of meerdere organen. Laat het checken door een HBO-geschoolde therapeut!

Electro-smog: moe je bed uit komen

Niet een onderwerp waar je vaak over leest maar toch zie ik in de praktijk geregeld situaties waarbij de invloed van electro-magnetische velden de slaap negatief beïnvloed. Dit zijn storende energie-vormen die vrijkomen door gebruik en aanwezigheid van elektrische apparaten. De meest bekende zijn WIFI en DECT-telefoons in de thuissituatie. Echter ook waterbedden en elektrische dekens kunnen enorme invloed hebben op ons lichaam tijdens de rustfase. Electro-smog is echt digitaal-asbest: je ruikt het niet, ziet het niet maar het kan voor je lichaam een uitputtingsslag zijn. Vooral wanneer het lichaam door een chronische aandoening een verstoord immuunsysteem heeft.

Een check van de thuisomgeving door iemand die deze vormen van straling kan meten met apparatuur kan inzicht geven in uw situatie en het biedt de mogelijkheid aanpassingen te maken die de invloed kunnen verminderen of zelfs verdwijnen.

Verstoorde suikerstofwisseling

Een andere, vaak niet opgemerkte veroorzaker, is de aanwezigheid van een verstoorde suikerstofwisseling.

Dit kan er voor zorgen dat de hersenen tijdens de rustfase van de nacht niet in juiste slaapfase komen om te kunnen herstellen. Te laat eten op de avond kan bijvoorbeeld voor het slapen een glucose-piek in het bloed geven en halverwege de nacht een suikerdip. Deze hypo-achtige situatie kan ontwaken tot gevolg hebben op een moment waarop ons brein onze gedachten en gevoelens niet optimaal kan ondersteunen. We worden dan onrustig wakker uit vaak vervelende dromen met slaapproblemen als gevolg.

Over regulatie van de suikerstofwisseling heb ik een appart BLOG geschreven.

Vragen?

Bovenstaande informatie is een greep uit mogelijke veroorzakende aspecten.

Heb je naar aanleiding van deze informatie vragen? Schroom niet ze aan me te stellen! Dat mag telefonisch maar bij voorkeur via het contactformulier op de contactpagina.