voedingsintolerantie

Het antwoord op deze vraag lijkt simpel maar niets is minder waar. Een voedingsintolerantie, vaak verward met voedselallergie, is vaak een signaal van het lichaam dat er op een bepaald niveau een verstoring is. Alleen weglaten van bepaalde voeding is dan een vorm van symptoombestrijding zonder de oorzaak te behandelen.


Mogelijke oorzaken van de ontstane voedingsintolerantie

Dit kan bijvoorbeeld zijn een tekort aan bepaalde vitamines/mineralen waardoor er een gebrek aan verteringsenzymen ontstaat. Andere factoren zijn bijvoorbeeld lever/galweg aandoeningen, antibiotica, maagproblemen (maagzuur), gebruik van medicatie, gebitsproblemen, verstoringen in de ontgifting van het lichaam, milieubelasting, elektrosmog en parasieten.

In veel gevallen speelt de lever een belangrijke rol. Post Viraal Syndroom (PVS) kan bijvoorbeeld een optimale basisfunctionaliteit van lever en galwegen in de weg staan. Een meting met de EAV geeft inzicht in welke verstoring  in jouw systeem het meest voor de hand liggend is. Het is logisch dat zo’n balansverstoringen het lichaam ALTIJD gevoelig maakt voor voeding die regelmatig wordt gegeten. Een voedingsintolerantie-test bevestigt dan alleen de situatie maar voegt feitelijk niets toe aan inzicht in het ontstaan van de klacht.


Ontstaan van voedingsintolerantie

Kenmerkend voor intoleranties is dat deze zich in de loop van ons leven ontwikkelen. In de praktijk zie ik bijvoorbeeld veertigers en vijftigers die geleidelijk aan een intolerantie voor gluten hebben opgebouwd  terwijl ze als kind nergens last van hadden. Kinderen en volwassenen die al van jongs af aan allergieën hebben zitten in een andere situatie. Zij kunnen te maken hebben met overerfde gevoeligheden, maar ook de wijze van de geboorte kan bijgedragen hebben aan het ontstaan van de allergie. 


Struisvogelpolitiek

Het weglaten van voeding bij een aanname dat er een gevoeligheid voor bestaat is dus vaak ‘slechts’ een korte termijn oplossingsgerichte aanpak: symptoombestrijding. Het effect van het weglaten is bovendien ook dat men relatief meer andere voedingsmiddelen gaat eten en na verloop van tijd ook hiervoor gevoeligheden gaat ontwikkelen. Uiteindelijk gaat een intolerantie die niet adequaat wordt aangepakt altijd over in een allergie. Ons lichaam kan niet anders.

Alleen voeding weglaten bij gevoeligheden, zonder daarbij iets anders te behandelen, is in mijn ogen dan ook een vorm van struisvogelpolitiek. De opmaat naar het verder ontwikkelen van Chronische gezondheidsklachten en autoimmuunziektes.


Van voedingsintolerantie naar allergie

Bovenstaand patroon is voor veel mensen de opmaat naar het doorontwikkelen van een intolerantie naar allergieën. Het in standhouden van onderliggende balansverstoring zorgt met de tijd voor een toenemende druk op het immuunsysteem waardoor de intolerantie zich in groter wordende mate ontwikkelt. Dit gaat net zolang door totdat er geen rustmomenten meer zijn en het immuunsysteem structureel ‘aan staat’ voor de betreffende stof. Dan spreken we van een allergie.

En zo wordt uiteindelijk vrijwel iedere voedingsintolerantie een voedselallergie. Het immuunsysteem is structureel getriggerd en deze activiteit verplaatst zich via de bloedbaan ook. naar andere plaatsen in het lichaam. Dit is in veel gevallen de opmaat maat allerlei afgeleide klachten zoals gewrichtsklachten, longklachten en bijvoorbeeld huidklachten. De eerste onderzoeken (1) lieten al relatie zien tussen voedselgevoeligheid en het ontstaan van bijvoorbeeld artritis. Latere onderzoeken bevestigen de bevindingen. (2)

Dit is ook de verklaring dat vaak gezegd wordt dat gezondheid in de darm huist. In grote mate waar want de gezondheid van onze darmslijmvliezen bepalen in grote mate de gezondheid van veel andere delen van het lichaam.


Eenzijdigheid

In de praktijk zie ik vaak cliënten die middels eliminatiediëten al een scala van voedingsmiddelen hebben weggelaten uit hun dagelijks voedingspatroon. Gevolg is een grote kans op eenzijdigheid in de voeding met kans op het ontstaan van tekorten. Hieraan gerelateerd beschrijf ik In mijn BLOG over voeding de achteruitgang in voedingswaarde van onze voeding. Conclusie in deze BLOG is dat je met een rotatie-dieet voorkomt dat je eenzijdigheid in de voeding creëert.

Niet symptomen bestrijden maar de oorzaken

Praktijk Gerrit van Sinderen is specialist in het behandelen van chronische aandoeningen. Veel van deze aandoeningen zijn te herleiden naar een oorsprong in de spijsvertering. Het is met name de gewoonte van het oplossingsgericht denken dat herstel in de weg zit. Door het gebrek aan kennis kan hierdoor de onderliggende verstoring, de oorzaak van de intolerantie, in ernst toenemen zonder gezien te worden. Denk hierbij aan aandoeningen als aambeien, PDS, Colitis maar ook aandoeningen aan de alvleesklier, lever en galblaas en schildklier.

In veel gevallen kan middels de EAV opgespoord worden welke functiesystemen in het lichaam uit balans zijn. Herstellen van de balans activeert het zelfgenezend vermogen van het lichaam.


Symptomen van een voedingsintolerantie

  • misselijkheid
  • opgezette buik na het eten
  • duizeligheid
  • jeuk
  • tranende ogen
  • kortademigheid en/of hoesten na een maaltijd
  • eczeem/roodheid van de huid

Advies

Heeft u of vermoedt u een voedingsintolerantie? Neem dan eens contact met mij op om te onderzoeken of de belangrijkste voorwaarden voor een goede vertering aanwezig zijn. 


Interessante informatie?

U helpt mij, en anderen, door dit BLOG-artikel te delen op uw tijdlijn in Facebook of Twitter.
Dat kan eenvoudig met de schuivende knoppen aan de linkerkant of met de knoppen helemaal onderaan.


Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is nieuwsbrief-e1590329033536.jpg

Meld je aan voor mijn nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.


Disclamer:

de in dit BLOG beschreven informatie is op basis van kennis en praktijkervaring bij cliënten waarbij geen genetische predispositie is vastgesteld. Personen voor wie dit wel geldt doen er goed aan zich op basis van deze predispositie over voedingsaanpassingen te laten informeren door de professional die deze diagnose of vaststelling heeft gedaan.

Verantwoording

1: M Abuzakouk, C O’Farrelly (1993)
2: Mahmoud Slim  1 Elena Pita CalandreFernando Rico-Villademoros (2014)

Tweet
Share