Chronisch moe, en dan?
Er is een toenemend aantal mensen die te maken heeft met Chronische Vermoeidheid. Het RIVM (1) veronderstelt dat 2/3 van alle 65-plussers in Nederland 2 of meer chronische aandoeningen heeft. Hieronder vallen bijvoorbeeld alle autoimmuun- en infectieziektes zoals fybromyalgie, PVS (post viraal syndroom), lyme) enz… In vrijwel alle situatie’s is er sprake van vermoeidheid. Typerend is dat gepaard gaat met zogenaamde verspringende klachten. Dit zijn klachten die zich steeds cyclisch op verschillende plaatsten in het lichaam openbaren. Chronische vermoeidheid is dan ook vaak een onderdeel van een complexere samenhang van allerlei andere chronische gezondheidsklachten.
En daar zijn de recentste cijfers van bijvoorbeeld long-covid nog niet eens in verwerkt.
Stand van zaken rond chronische vermoeidheid
Chronisch moe betekent dat vrijwel voortdurend te maken hebt met een diepgelegen, altijd aanwezige, vorm van vermoeidheid. Meestal is dat geen regulier wetenschappelijk oorzaak voor aan te wijzen. Ook na veel ‘dokteren’ blijven de klachten bestaan. In de praktijk kom ik bij een groot gedeelte van cliënten uit (middels de EAV) op de gevolgen van doorgemaakte infectieziekten zoals Pfeifer en of Lyme. Opvallend is dat er geregeld de diagnose fibromylagie wordt gegeven bij cliënten die chronisch moe zijn.
Andere veroorzakers voor chronische vermoeidheid kan gezocht worden in darmproblemen, burn-out, voedselintolerantie’s, verminderde ontgifting, metaalbelasting, vervuilende werkomstandigheden, straling, of een combinatie van een aantal van deze factoren tegelijkertijd. Ook een B12-tekort kan een veroorzaker zijn van vermoeidheid.
Belangrijkste relatie tussen bovenstaande aspecten is dat ze alle betrekking hebben op de ontgifting-capaciteit van het lichaam. Bij deze ontgifting zijn verschillende systemen en organen betrokken. Het bepalen van een juiste aanpak is gebaseerd op 14 jaar praktijkervaring in het behandelen van cliënten met chronische aandoeningen. Altijd maatwerk.
Overgevoelig
Chronische vermoeidheid en sensitiviteit gaat vaak hand in hand. Niet verwonderlijk wanneer je bedenkt verminderde ontgifting altijd ‘drukt’ op processen die in 1e instantie ‘overeind blijven’ maar het moeilijker krijgen naar mate de tijd vordert. Dit is er ook de reden van dat men door de tijd heen meerdere gevoeligheden ontwikkeld: allemaal met dezelfde oorzaak als grondslag.
Deze gevoeligheden kunnen zich toespitsen op voeding, zich uiten op mentaal emotioneel gebied of zelfs tot gevolg hebben dat er overgevoeligheden ontstaan voor omgevingsfactoren als straling. In het laatste geval spreken we vaak over EHS.
Verloop van het ontstaan van de chronische klachten
Voor de meeste klachten is vaak een directe aanleiding. Bij het ontstaan van chronische klachten echter is het door de tijd die zit tussen het ontstaan en het moment van uiten vaak niet aannemelijk een relatie te leggen. Chronische vermoeidheid is iets wat zich in de loop van langere tijd ontwikkeld. Het sluipt er in omdat men door de tijd heen langzaam genoegen blijkt te nemen met steeds een beetje minder.
In het ontrafelen van het ontstaan van klachten komen daarom herkenbare patronen naar voren. De aanpassing aan de verminderende gezondheidsituatie is voor veel cliënten (achteraf gezien) een pittige klus. Om de moed er in te houden, vaak tegen beter weten in. Hier ontstaat vaak regulier gezien de insteek dat de klachten wel tussen de oren zullen zitten.
Uiteraard is dit niet uit te sluiten. Burn-out, overspannenheid etc kunnen aanleiding zijn voor chronisch vermoeid zijn. Andersom is ook waar: langdurig fysiek ongemak kan een enorme mentaal emotionele belasting zijn. Nog los van soms ronduit teleurstellende gesprekken met artsen die geen behandeling kunnen bieden.
Kip of ei dus. Niet is wel dat mensen die met de hulpvraag “chronisch vermoeidheid” bij mij aankloppen en tevens met mentaal/emotionele problemen te kampen hebben, zienderogen stabiliteit gaan ervaren wanneer er lichamelijke verbetering behaald met een behandeling.
Complementaire aanpak bij chronische vermoeidheid
Haperende ontgifting is de opmaat naar het mislukken van therapie. Veelal is daarom ondersteuning van de ontgifting een belangrijk onderdeel bij de 1e aanpak eventueel aangevuld met specifieke behandeling van 1 of meerdere organen/functiesystemen.
Tijdens de behandeling wordt er daarom In blokken van 4-5 weken voortdurend gemonitord hoe het met de cliënt gaat. Aan de hand van bevindingen van de cliënt en aanvullende informatie m.b.v. de EAV wordt er indien nodig bijgesteld om te voorkomen dat er geen ontgiftingsverschijnselen ontstaan, ook wel Herxheimer-reactie genoemd, die door een cliënten soms als uiterst hinderlijk worden ervaren.
De rest van de aanpak is gebaseerd of informatie uit de anamnese, meegebrachte bloeduitslagen. Eventueel kan er met aanvullende bloedonderzoek, een DNA-analyse, of ontlastingsonderzoek nog aanvullende informatie worden verzameld.
Opknappen of herstellen
Het verschil tussen opknappen er herstellen is een verschil tussen dag en nacht.
Werkelijk herstellen doe je als je alle aspecten van ziek zijn, dus ook de emotionele kant, behandeld, benoemd, verwerkt. Dit is er de reden van dat bij een behandeltraject altijd volop aandacht is voor de mentaal-emotionele gesteldheid. Zie het als een integraal onderdeel van mijn manier van aanpak.
Juist op deze manier ben je als cliënt in staat om het herstelproces te integreren in het dagelijkse leven. Voldoende rusten, grenzen respecteren, afstemmen met de omgeving: leefstijl factoren die een grote invloed hebben op het resultaat van een behandeling van cliënten met chronische vermoeidheid.
Interesse?
Herkent u zich in de informatie in dit artikel? Dan is het voor u wellicht zinvol eens contact met me op te nemen om uw persoonlijke situatie eens aan mij voor te leggen. Dat mag via app, bellen of een berichtje via het contactformulier op de contactpagina.
Adviezen geef ik pas na een consult.
Ben je na het lezen van dit BLOG enthousiast: boek dan rechtstreeks zelf online een afspraak voor een intake-consult via de knop hieronder.
