Helaas is er een groeiende groep mensen met de diagnose “ziekte van lyme” die na een behandeling voor Lyme toch klachten houdt. Goed te weten dat er naast een reguliere behandeling ook een complementaire aanpak bij de ziekte van lyme mogelijk is. Ook wanneer de ziekte zich heeft doorontwikkeld tot een chronische vermoeidheid.
Praktijk Gerrit van Sinderen heeft inmiddels meer dan 14 jaar praktijkervaring met het op een natuurlijke wijze behandelen van Lyme .
Rookgordijn
Zoals we verderop lezen is de diagnose via bloed nog steeds een heikel punt. Maar dan is er in ieder geval een reden geweest om een test te doen! Bijvoorbeeld een rode kring. Maar wat als die test vals-negatief is, je dus geen behandeling hebt gehad en er soms pas na jaren klachten ontstaan? Of wanneer je geen rode kring had, dus ook geen test hebt gedaan, en toch na verloop van tijd vage klachten ontwikkelt?
Dan denken veel van de cliënten, een ook hun artsen, helemaal niet (meer) aan een relatie van het ontstaan van klachten en een mogelijke doorgemaakte infectie met lyme. Nog afgezien van het feit dat vermoed mag worden dat er ook genoeg mensen zijn die een tekenbeet hebben gehad zonder er erg in te hebben…..
En zo wordt er een rookgordijn opgetrokken waarachter de aandoening zich verder ontwikkelt en de diagnose regulier steeds lastiger, zo niet onmogelijk wordt. Tel daar bij op dat Lyme zich zelf in een slapende vorm in het lichaam kan verschansen.
Stand van zaken
Lyme is een door teken overdraagbare infectie-ziekte. Het aantal besmettingen neemt hand over hand toe. Lyme wordt dan ook vaak geschaard binnen de verzameling van auto-immuunziekten. Vooral wanneer de ziekte zich tot een vergevorderd stadium heeft kunnen ontwikkelen. Dan spreken we vaak over late-lyme. Van een diagnose als fibromyalgie wordt ook vaak aangenomen dat er een verband is met lyme. In de praktijk blijkt dit ook vaak te kloppen.
Er worst steeds mee bekend dat een tekenbeet naast lyme ook andere infectie’s kan overbrengen: de zogenaamde co-infectie’s. De NHG hanteert voor het aantonen van en besmetting een test volgens het diagnose-middel Elisa. Deze schiet echter in 23% van de onderzoeken tekort volgens de website van het RIVM. (Bron RIVM 2016) Bovendien test dit alleen op Lyme en niet op de co-infectie’s. Hert zijn juist de co-infectie’s die behandelen van lyme zo moeilijk maken.
Wanneer een test positief is dan is antibiotica de 1e keus in het behandelprotocol van de arts. Dat is ook altijd, binnen 2 weken na een beet, mijn advies. Let daarbij altijd op het ontstaan van darmklachten. Gebruik bij voorkeur in combinatie een goede probiotica. Houd voldoende tijd (3-4 uren) tussen het nemen van de antibiotica en de probiotica.
Vals of positief getest?
Het is te weten dat de testen maar deels betrouwbaar zijn. Als gevolg van deze betrekkelijke betrouwbaarheid zijn er dus mensen die vals positief zijn. Zij worden behandeld voor iets wat ze niet hebben. Andersom is ook waar: wanneer er test vals-negatief is dan is iemand ziek maar hij/zij krijgt geen behandeling.
Verloop van het ontstaan van de chronische klachten
Terwijl de klachten aanhouden is er op basis van een her-diagnose vaak een negatieve uitslag. Dit is o.a. een eigenschap van lyme die zich in latere stadia moeilijk meer laat opsporen in het bloed. Het kan over gaan in een cyste vorm en zich aan het immuunsysteem onttrekken. Daarnaast is er ook bekend dat ‘gewone reguliere testen’ bij vervolgtesten nog minder nauwkeurig scoren dan eerder beschreven. Mogelijk is dit gevolg van een eerdere behandelingen met antibiotica. (Volgens Onderzoek RIVM 2017)
In dergelijke gevallen wordt er vaak gesproken over het “post-lyme-syndroom” Er ontstaat een situatie waarin klachten blijven bestaan en er veelal regulier geen behandeling meer mogelijk is, anders dan langdurig antibiotica.
Door een aanhoudende ‘druk’ op het immuunsysteem bestaat de kans dat het zich tegen het lichaam zelf keert. De opmaat naar autoimmuunziektes. Daarnaast is deze voortdurende activiteit een aanslag op de reserves van uw lichaam. Bij de ziekte van Lyme bijvoorbeeld kan dat leiden tot een B12-tekort. Hier wordt er in een situatie van extreme vermoeidheid niet direct aan lyme gedacht wanneer een B12-tekort is aangetoond.
Opvallend veel cliënten komen zo met een mix van klachten die te samen lijken op Burn-out klachten. Door langdurige verstoring van de vitaliteit en de daarbij behorende mentaal/emotionele belasting zijn ze in de loop van de tijd op alle niveaus van menszijn hun verkracht kwijt geraakt. Lyme kan de bron zijn die dit veroorzaakt en zich op deze wijze vertaald naar een scala van klachten. En dan is de diagnose op een reguliere wijze moeilijk te maken.
Juist voor cliënten die zich in deze situatie bevinden is het raadzaam ook eens contact te zoeken met een complementaire therapeut.
Complementaire aanpak bij lyme
Het feit dat eerdere behandelingen geen resultaat hebben gegeven zie ik als een signaal. Therapie-resistentie, ontgifting-problematiek (Herxheimer Reactie), een gecomprimeerd immuunsysteem. Tal van andere factoren kunnen maken dat (regulier) behandelprotocollen soms gewoon niet werken. Dat is een signaal dat er op een andere manier naar de klachten moet worden gekeken. De complementaire zorg staat hierom bekend omdat het vanuit een holistisch perspectief nar gezondheid kijkt. Er zijn dan ook verschillende mogelijkheden om lyme op een natuurlijke wijze te kunnen behandelen.
De aanpak is ten alle tijde een van maatwerk: een op de persoon toegespitst traject op basis van Orthomoleculaire Geneeskunde. Vaak gevuld met bioresonantie-therapie. Leidraad voor het bepalen van wat nodig is ten een grondige anamnese, kennis er ervaring en de informatie die wordt verkregen uit een meting met de Electroacuputuur (EAV)
Aan de hand van alle informatie samen wordt een plan opgesteld.
Tijdens de behandeling wordt er In blokken van 4-5 weken wordt er voortdurend gemonitord hoe het met de cliënt gaat. Aan de hand van bevindingen van de cliënt en aanvullende informatie m.b.v. de EAV wordt er indien nodig bijgesteld om te voorkomen dat er geen ontgiftingsverschijnselen ontstaan, ook wel Herxheimer-reactie genoemd, die door een cliënten soms als uiterst hinderlijk worden ervaren.
Opknappen of herstellen
Het verschil tussen opknappen er herstellen is een verschil tussen dag en nacht.
Werkelijk herstellen doe je als je alle aspecten van ziek zijn, dus ook de emotionele kant, behandeld, benoemd, verwerkt. Dit is er de reden dat ik bij een behandeltraject altijd aandacht besteed voor de mentaal-emotionele gesteldheid van mijn cliënten. Zeker voor mensen die zichzelf HSP noemen hebben baadt bij deze manier van begeleiding. Zie het als een integraal onderdeel van mijn manier van aanpak.
Juist op deze manier ben je als cliënt in staat om het herstelproces te integreren in het dagelijkse leven. Voldoende rusten, grenzen respecteren, afstemmen met de omgeving: leefstijl factoren die een grote invloed hebben op het resultaat van een behandeling.
Interesse?
Neem dan eens contact met me op en leg uw persoonlijke situatie eens aan mij voor.
Leg gerust je situatie eens aan me voor. Dat mag via app, bellen of een berichtje via het contactformulier op de contactpagina.
Adviezen geef ik pas na een consult maar in ieder geval is er dan ook een eerste vorm van kennismaking.
Ben je na het lezen van dit BLOG enthousiast: boek dan rechtstreeks zelf online een afspraak voor een intake-consult via de knop hieronder.
