Helaas is er een groeiende groep mensen met de diagnose “ziekte van lyme” die na een behandeling toch klachten houdt. Goed te weten dat er naast een reguliere behandeling ook een complementaire aanpak bij de ziekte van lyme mogelijk is. Ook wanneer deze zich heeft doorontwikkeld tot een chronische vermoeidheid.

Praktijk Gerrit van Sinderen heeft inmiddels 14 jaar praktijkervaring met het behandelen van Lyme op een natuurlijke wijze .

Zoals we verderop lezen is de diagnose een heikel punt, maar dan is er altijd nog een reden geweest om een test te doen. Maar wat als de test vals-negatief is en er soms pas na jaren klachten komen? Dan denken veel mensen (en artsen) helemaal niet meer aan een relatie van het ontstaan van klachten en een mogelijke doorgemaakte infectie met lyme.

Stand van zaken

Lyme is een door teken overdraagbare infectie-ziekte. Het aantal besmettingen neemt hand over hand toe. Lyme wordt dan ook vaak geschaard binnen de verzameling van auto-immuunziekten. Vooral wanneer de ziekte zich tot een vergevorderd stadium heeft kunnen ontwikkelen. Dan spreken we vaak over late-lyme. Van een diagnose als fibromyalgie wordt ook vaak aangenomen dat er een verband is met lyme. In de praktijk blijkt dit vaak te kloppen.

Er worst steeds mee bekend dat een tekenbeet naast lyme ook andere infectie’s kan overbrengen: de zogenaamde co-infectie’s. De NHG hanteert voor het aantonen van en besmetting een test volgens het diagnose-middel Elisa. Deze schiet echter in 23% van de onderzoeken tekort volgens de website van het RIVM. (Bron RIVM 2016) Bovendien test dit alleen op Lyme en niet op de co-infectie’s. Hert zijn juist de co-infectie’s die behandelen van lyme zo moeilijk maken.

Wanneer een test positief is dan is antibiotica de 1e keus in het behandelprotocol. Let daarbij altijd op het ontstaan van darmklachten. Gebruik bij voorkeur in combinatie een goede probiotica.

Vals of positief?

Goed te weten dat de testen maar deels betrouwbaar zijn. Als gevolg van deze betrekkelijke betrouwbaarheid zijn er dus mensen die vals positief zijn. Zij worden behandeld voor iets wat ze niet hebben. Andersom is ook waar: wanneer er test vals-negatief is dan is iemand ziek maar hij/zij krijgt geen behandeling.

Verloop van het ontstaan van de chronische klachten

Terwijl de klachten aanhouden is er op basis van een her-diagnose vaak een negatieve uitslag. Dit is o.a. een eigenschap van lyme die zich in latere stadia moeilijk meer lat opsporen in het bloed. Daarnaast is er ook bekend dat ‘gewone reguliere testen’ bij vervolgtesten nog minder nauwkeurig scoren dan eerder beschreven. Mogelijk is dit gevolg van een eerdere behandelingen met antibiotica. (Volgens Onderzoek RIVM 2017)

In dergelijke gevallen wordt er vaak gesproken over het “post-lyme-syndroom” Er ontstaat een situatie waarin klachten blijven bestaan en er veelal regulier geen behandeling meer mogelijk is, anders dan langdurig antibiotica.

Door een aanhoudende ‘druk’ op het immuunsysteem bestaat de kans dat het zich tegen het lichaam zelf keert. De opmaat naar autoimmuunziektes. Daarnaast is deze voortdurende activiteit een aanslag op de reserves van uw lichaam. Bij de ziekte van Lyme bijvoorbeeld kan dat leiden tot een B12-tekort. Hier wordt er in een situatie van extreme vermoeidheid niet direct aan lyme gedacht wanneer een B12-tekort is aangetoond.

Juist voor cliënten die zich in deze situatie bevinden is het raadzaam ook eens contact te zoeken met een complementaire therapeut.

Complementaire aanpak bij lyme

Vanuit de complementaire kijk op gezondheid is het feit dat er geen resultaat behaald wordt geen reden om aan te nemen dat dit ook daadwerkelijk niet kan. We zien het als een signaal. Therapie-resistentie, ontgifting-problematiek en tal van andere factoren kunnen maken dat (regulier) behandelprotocollen niet meer werken. Dat is een signaal dat er anders dan protocollair moet worden, iets waar de complementaire zorg bekend om staat. Er zijn tal van mogelijkheden om lyme natuurlijk te kunnen behandelen.

De aanpak is ten alle tijde een van maatwerk: een op de persoon toegespitst traject op basis van Orthomoleculaire Geneeskunde, vaak gevuld met bioresonantie-therapie. Leidraad voor het bepalen van wat nodig is ten een grondige anamnese, kennis er ervaring en de informatie die wordt verkregen uit een meting met de Electroacuputuur (EAV)

Aan de hand van alle informatie samen wordt een plan opgesteld.
Tijdens de behandeling wordt er In blokken van 4-5 weken wordt er voortdurend gemonitord hoe het met de cliënt gaat. Aan de hand van bevindingen van de cliënt en aanvullende informatie m.b.v. de EAV wordt er indien nodig bijgesteld om te voorkomen dat er geen ontgiftingsverschijnselen ontstaan, ook wel Herxheimer-reactie genoemd, die door een cliënten soms als uiterst hinderlijk worden ervaren.

Opknappen of herstellen

Het verschil tussen opknappen er herstellen is een verschil tussen dag en nacht.
Werkelijk herstellen doe je als je alle aspecten van ziek zijn, dus ook de emotionele kant, behandeld, benoemd, verwerkt. Dit is er de reden van dat bij een behandeltraject altijd volop aandacht is voor de mentaal-emotionele gesteldheid. Zie het als een integraal onderdeel van mijn manier van aanpak.

Juist op deze manier ben je als cliënt in staat om het herstelproces te integreren in het dagelijkse leven. Voldoende rusten, grenzen respecteren, afstemmen met de omgeving: leefstijl factoren die een grote invloed hebben op het resultaat van een behandeling.

Interesse?

Neem dan eens contact met me op en leg uw persoonlijke situatie eens aan mij voor.
Leg gerust je situatie eens aan me voor. Dat mag via app, bellen of een berichtje via het contactformulier op de contactpagina.

Adviezen geef ik pas na een consult maar in ieder geval is er dan ook een eerste vorm van kennismaking.
Ben je na het lezen van dit BLOG enthousiast: boek dan rechtstreeks zelf online een afspraak voor een intake-consult via de knop hieronder.